Deschloroketamine (DCK) is een dissociatieve drug die recentelijk aan populariteit heeft gewonnen. Het is een afgeleide van ketamine, een populaire verdovende drug die bekend staat om zijn dissociatieve effecten. DCK is een krachtiger en langduriger alternatief voor ketamine, en er is gemeld dat het effecten veroorzaakt als dissociatie, euforie en hallucinaties. Dit artikel geeft een overzicht van DCK, inclusief algemene informatie, geschiedenis, dosering, toediening, gebruikersbeoordelingen en meer.

Algemene informatie over deschloroketamine

De DCK onderzoekschemicalie is een wit kristallijn poeder dat oplosbaar is in water en alcohol. Het verschilt van ketamine doordat er een chlooratoom uit de fenylring (een groep atomen) is verwijderd. DCK wordt geclassificeerd als een dissociatieve drug, die een gevoel van onthechting van de werkelijkheid veroorzaakt. Dit gevoel resulteert in dissociatie, depersonalisatie en derealisatie. Het kan ook gevoelens van euforie, hallucinaties en cognitieve stoornissen veroorzaken.

DCK wordt meestal verkocht als poeder of kristal, en kan via verschillende wegen worden toegediend. Dergelijke routes omvatten orale toediening, nasale insufflatie, verdamping en zetpillen, die we later zullen behandelen. De effecten van DCK kunnen verscheidene uren aanhouden, en ze staan bekend als krachtiger en langduriger dan ketamine. Gebruikers die op zoek zijn naar legale highs zullen een alternatief moeten zoeken, aangezien deze drug in veel landen illegaal is. Het kan zich echter in een grijs juridisch gebied bevinden, zodat het technisch gezien op één lijn kan staan met legale drugs, afhankelijk van de locatie.

Geschiedenis van deschloroketamine

In dit chemische overzicht behandelen we de geschiedenis van deze drug. De geschiedenis van DCK gaat terug tot de jaren 1960 toen Parke-Davis het voor het eerst creëerde. Het is echter nooit op de markt gebracht voor medisch gebruik. In feite werd zijn potentieel als recreatieve drug pas veel later onderzocht. In de jaren 2010 begon DCK aan populariteit te winnen op de ondergrondse drugsmarkt. Sindsdien is het een populair alternatief voor ketamine geworden.

Het gebruik van DCK heeft verscheidene bijwerkingen veroorzaakt, waaronder psychose, toevallen en dodelijke ongevallen. Ondanks deze risico’s wordt DCK nog steeds door veel mensen gebruikt vanwege de dissociatieve effecten.

Dosering en toediening

Nu zullen we de dosering en toediening onderzoeken als onderdeel van deze DCK beoordeling. Er zijn vele manieren waarop gebruikers deze drug kunnen toedienen. Deze omvatten orale toediening, nasale insufflatie, verdamping en zetpillen. De juiste dosering van DCK hangt af van verschillende factoren, waaronder het lichaamsgewicht van de gebruiker, de tolerantie en de wijze van toediening.

Orale toediening

Bij orale toediening wordt DCK meestal gemengd met een vloeistof, zoals water of sap. Vervolgens slikt de gebruiker het mengsel gewoon door. Het begin van de effecten kan 20 minuten tot 2 uur duren, afhankelijk van het metabolisme en de hoeveelheid voedsel in de maag van de gebruiker. Het is bekend dat de effecten van orale toediening minder intens zijn dan die van andere toedieningswijzen, maar ze kunnen wel enkele uren aanhouden.

Nasale insufflatie

Dit is een andere populaire manier om DCK toe te dienen. Het poeder of kristal wordt door de neusgaten gesnoven. Gebruikers kunnen de effecten binnen enkele minuten voelen. Nasale insufflatie geeft een intensere en kortere high dan orale toediening.

Verdamping

Verdamping is een relatief nieuwe manier van toediening van DCK, waarbij het poeder of kristal wordt verhit tot een damp die wordt geïnhaleerd. Verdamping geeft een snel begin van de effecten en een intensere high dan orale toediening.

Zetpil

Een zetpil is zeker een minder gebruikelijke toedieningsweg voor DCK. Bij deze unieke toedieningsmethode wordt het geneesmiddel met behulp van een zetpil in het rectum geïnjecteerd. De effecten zijn vergelijkbaar met die van orale toediening, maar kunnen nog intenser zijn.

Redosing

Bij herdosering nemen gebruikers extra doses DCK nadat de eerste dosis is uitgewerkt. Het is mogelijk met DCK, maar het kan leiden tot een toename van de bijwerkingen van het geneesmiddel. Gebruikers moeten ten minste 2 uur wachten na hun eerste dosis alvorens een nieuwe dosis te nemen.

Gebruiker Deschloroketamine Beoordelingen

De beoordelingen van gebruikers van DCK lopen sterk uiteen, waarbij sommige gebruikers positieve en andere negatieve ervaringen melden. Sommige gebruikers melden dat ze zich ontspannen en euforisch voelen na inname van DCK, terwijl anderen melden dat ze zich angstig en paranoïde voelen. De effecten van het geneesmiddel variëren ook afhankelijk van de dosering en de wijze van toediening. Er is dus geen betrouwbare manier om te voorspellen welk effect een nieuwe gebruiker zal ondervinden en in welke mate.

Begin van de effecten

In het algemeen treden de eerste effecten van DCK op binnen 10-20 minuten na gebruik, hoewel dit kan variëren tussen individuen en afhankelijk van factoren als dosering, zuiverheid en wijze van toediening. De effecten van DCK kunnen enkele uren aanhouden, waarbij sommige gebruikers resteffecten melden tot 24 uur na gebruik.

Dissociatie

Gebruikers van DCK melden dat ze een reeks dissociatieve effecten ervaren. Ze omvatten een gevoel van onthechting of loskoppeling van de werkelijkheid, een veranderde perceptie van tijd en ruimte, en veranderingen in zintuiglijke ervaringen zoals zicht, geluid en aanraking.

Sommige gebruikers melden een gevoel van euforie of kalmte te ervaren, terwijl anderen verwarring, desoriëntatie of angst kunnen ervaren. De dissociatieve effecten van deze chemische stof voor onderzoek kunnen sterk variëren tussen individuen en zijn afhankelijk van factoren als dosering, zuiverheid en toedieningswijze.

Veranderde perceptie van tijd

Dit effect kan zich op verschillende manieren manifesteren. Gebruikers melden het gevoel dat de tijd vertraagt of versnelt. Ze kunnen ook een gevoel van tijdloosheid of onthechting van het huidige moment voelen.

Sommige gebruikers kunnen het gevoel hebben dat dagelijkse activiteiten langer duren dan normaal. Anderen kunnen een gevoel van tijddilatatie ervaren, waarbij de tijd sneller lijkt te gaan. Bovendien kunnen sommige gebruikers het gevoel hebben dat ze buiten de tijd staan of dat de tijd niet meer bestaat.

De veranderde perceptie van tijd kan voor sommige gebruikers desoriënterend of verwarrend zijn. Het kan zelfs bijdragen tot andere psychologische effecten zoals angst, verwarring of een vervormd besef van de werkelijkheid.

Hallucinaties

Gebruikers van DCK en andere dissociatieve stoffen melden visuele en auditieve hallucinaties. Voor sommige mensen kunnen de hallucinogene effecten van DCK plezierig of therapeutisch zijn. Maar voor anderen kunnen ze verontrustend of ongemakkelijk zijn.

Anticlimax (“Comedown”)

Sommige gebruikers hebben gemeld een reeks nawerkingen te ondervinden na het gebruik van DCK, waaronder lichamelijke symptomen zoals vermoeidheid, hoofdpijn en misselijkheid, maar ook psychologische symptomen zoals angst, depressie en concentratieproblemen. Deze effecten kunnen meer uitgesproken zijn bij hogere doses of langdurig gebruik van de stof.

Mogelijke bijwerkingen van deschloroketamine

Mogelijke bijwerkingen van DCK-gebruik zijn misselijkheid, braken, duizeligheid, verwarring en desoriëntatie. Bovendien kunnen hoge doses of langdurig gebruik ook het risico op ernstigere bijwerkingen zoals aanvallen, ademhalingsdepressie en zelfs de dood vergroten. Langdurig gebruik van dissociatieve stoffen zoals DCK kan ook leiden tot psychologische en cognitieve problemen zoals geheugenverlies, angst, depressie en psychose.

Het is belangrijk op te merken dat het gebruik van DCK en andere onderzoekschemicaliën niet is goedgekeurd voor menselijke consumptie en niet onderworpen is aan regelgeving van de gezondheidsautoriteiten. Daarom kunnen de zuiverheid en de veiligheid van deze stoffen niet worden gegarandeerd, en nemen gebruikers aanzienlijke risico’s door ze te consumeren.