NM-2-AI (N-methyl-2-aminoindaan) Beoordeling

N-Methyl-2-Aminoindane(NM-2-AI), ook bekend als 2,3-dihydro-N-methyl-1H-inden-2-amine, is een Nieuwe Psychoactieve Stof (NPS) die recentelijk prominenter is geworden op online markten. Deze verbinding behoort tot de klasse van aminoindane stoffen en staat bekend om zijn stimulerende eigenschappen.

Als nieuwe verbinding heeft NM-2-AI de interesse gewekt van zowel recreatieve gebruikers als onderzoekers vanwege de psychoactieve effecten en de gemakkelijke verkrijgbaarheid. Net als zijn tegenhanger 2-Aminoindane (2-AI) beïnvloedt NM-2-AI het centrale zenuwstelsel door de activiteit van bepaalde chemische stoffen (neurotransmitters) te veranderen, wat leidt tot verschillende fysiologische en psychologische effecten. Vergeleken met 2-AI heeft NM-2-AI een lagere potentie, maar een langere duur en vergelijkbare effecten. Sinds kort is het makkelijk verkrijgbaar via online verkopers van onderzoekschemicaliën en designer drugs. Er is zeer weinig informatie beschikbaar over de effecten, farmacologie en toxiciteit van NM-2-AI. Daarom wordt het sterk aangeraden om schadebeperkende praktijken te gebruiken als je besluit deze stof te gebruiken.

Bij recreatief drugsgebruik wordt NM-2-AI verkocht als een onderzoekschemicalie en vaak gepromoot als een legaal alternatief voor meer gecontroleerde drugs. Dit heeft het populair gemaakt in verschillende online producten, met gebruikers die op zoek zijn naar de geestverruimende effecten. Te veel NM-2-AI innemen kan echter gevaarlijk zijn en leiden tot ernstige bijwerkingen, die later in dit artikel worden besproken.

Chemische samenstelling

N-methyl-2-AI (NM2AI) is een gewijzigde versie (N-gemethyleerd derivaat) van 2-aminoindaan (2AI), dat zelf analoog is aan amfetamine. Zowel NM-2-AI als 2AI zijn derivaten van het gecontroleerde analoog 5,6-methyleendioxy-2-aminoindaan (MDAI). In tegenstelling tot MDAI hebben NM-2-AI en 2AI echter geen specifieke chemische groep die bekend staat als het methyleendioxy-substituent.

NM-2-AI, met de IUPAC naam N-methyl-2,3-dihydro-1H-inden-2-amine, behoort tot de bredere categorie van aminoindanen. Deze stoffen zijn structureel verwant aan de bekende psychoactieve verbinding MDMA. De molecuulformule van NM-2-AI is C10H13N en het wordt aangeduid met het CAS-nummer 10408-85-2. De chemische structuur bestaat uit een indaanruggengraat, een combinatie van een benzeenring en een cyclopentaanring, met een aminegroep op de 2-positie en een methylgroep aan het stikstofatoom.

De belangrijkste identifiers voor NM-2-AI zijn:

• InChI sleutel: SXWZQUCTTOBHJT-UHFFFAOYSA-N
• SMILES-notatie: CNC1CC2=C(C=CC=C2)C1

Actie van NM-2-AI

Door het gebrek aan onderzoek naar NM-2-AI is de meeste informatie over de effecten gebaseerd op de chemische structuur en overeenkomsten met andere stimulerende middelen zoals amfetamine, methamfetamine en 2-FMA. Gebruikers melden dat ze zich empathischer en gezelliger voelen, licht euforisch zijn en een verhoogd seksueel verlangen hebben. Aangenomen wordt dat het mechanisme van NM2-AI het vrijkomen van monoamines, waaronder dopamine (DA), noradrenaline (NE) en serotonine (5-HT), inhoudt. Als gevolg daarvan stapelen deze neurotransmitters zich op in de hersenen en veroorzaken stimulerende, euforische en milde hallucinogene effecten. De effecten van NM-2-AI worden echter over het algemeen als minder intens beschouwd in vergelijking met MDMA.

Positieve en negatieve gezondheidseffecten: Gebaseerd op Rapporten van gebruikers en persoonlijke analyses

De onderstaande effecten zijn gebaseerd op anekdotische gebruikersrapporten en persoonlijke analyses. Daarom moeten ze met een gezonde mate van scepsis worden bekeken. Deze effecten treden mogelijk niet voorspelbaar op en bij hogere doses is de kans groter dat het volledige scala aan effecten optreedt. Bijwerkingen, waaronder verslaving, ernstig letsel of de dood, worden steeds waarschijnlijker bij hogere doses.

1. Fysieke effecten

NM-2-AI staat bekend om zijn energieke en stimulerende effecten, die lijken op die van amfetamine maar sterker zijn dan modafinil of cafeïne. Deze stof stimuleert lichamelijke activiteiten zoals dansen, socialiseren, hardlopen of schoonmaken. Bij hogere doseringen kan NM-2-AI echter geforceerde stimulatie veroorzaken, waardoor het moeilijk wordt om stil te blijven zitten, met symptomen als kaakklemmen, onvrijwillig schudden en gebrek aan motorische controle. Daarnaast ervaren gebruikers vaak een merkbare verhoging van de hartslag. Omdat hogere doses kunnen leiden tot aanzienlijke uitdroging, is het cruciaal voor gebruikers om gehydrateerd te blijven. NM-2-AI kan ook het verlangen om te eten verminderen, wat leidt tot onderdrukking van de eetlust. Verder melden sommige gebruikers gevoelens van misselijkheid en tijdelijke erectiestoornissen tijdens de werkzame periode van het medicijn. Verhoogde transpiratie is een andere veel voorkomende bijwerking, samen met een stijging van de bloeddruk, vooral bij hogere doses. Tot slot, hoewel tandenknarsen minder intens is in vergelijking met MDMA, kan het nog steeds voorkomen bij NM-2-AI gebruik.

2. After Effects

De “comedown” van NM-2-AI is vaak negatief en ongemakkelijk vanwege de uitputting van neurotransmitters. Veel voorkomende nawerkingen zijn verhoogde gevoelens van angst, waardoor gebruikers zich mentaal meer gestrest voelen. Cognitieve vermoeidheid komt ook vaak voor, waardoor gebruikers zich mentaal uitgeput voelen. Daarnaast kunnen tijdelijke depressieve gevoelens optreden, die het algehele ongemak vergroten. Prikkelbaarheid is een ander veel voorkomend symptoom, waarbij gebruikers een verhoogd gevoel van frustratie rapporteren. Vaak wordt een gebrek aan motivatie ervaren, waardoor het moeilijk is om taken of activiteiten uit te voeren. Gedachteprocessen kunnen ook vertragen, wat leidt tot wat omschreven wordt als gedachtevertraging. Ten slotte is waakzaamheid een veel voorkomend probleem, waarbij gebruikers moeite hebben om in slaap te vallen of te blijven.

3. Cognitieve effecten

De cognitieve effecten van NM-2-AI variëren met de dosering en kunnen verschillende opmerkelijke effecten hebben. Bij lage tot gemiddelde doseringen kan het de concentratie verbeteren, maar hogere doseringen kunnen de concentratie verminderen. Het is ook effectiever voor taken dan 2-AI en biedt motivatieverbetering die gebruikers kan helpen op schema te blijven. Hoewel NM-2-AI euforie geeft, is het minder intens dan 2-AI, waardoor het minder geschikt is voor recreatief gebruik. Daarnaast versnelt het denkprocessen, bekend als gedachteversnelling, en verhoogt het de alertheid, waardoor de behoefte aan slaap afneemt. Een ander voordeel is dat het analytisch denken verbetert. De geheugenprestaties worden ook gestimuleerd, wat bijdraagt aan geheugenverbetering. Gebruikers kunnen zich echter genoodzaakt voelen om meer te nemen, wat leidt tot dwangmatig hergebruik. Tot slot verhoogt NM-2-AI het plezier in muziek, waardoor de waardering voor muziek toeneemt.

Veiligheid

Hoewel sommige gebruikers positieve ervaringen melden met NM-2-AI, wordt het middel in verband gebracht met verschillende bijwerkingen. Deze omvatten:

• Verhoogde hartactiviteit: Gebruikers kunnen een merkbare verhoging van de hartslag ervaren, wat zorgwekkend kan zijn, vooral bij hogere doses.
• Hyperthermie en overmatig zweten: Het lichaam kan oververhit raken, wat leidt tot overmatig zweten, wat oncomfortabel en mogelijk gevaarlijk kan zijn.
• Krampen in het gezicht: Er kunnen onwillekeurige spierbewegingen of stuiptrekkingen in het gezicht optreden, die verontrustend of sociaal gênant kunnen zijn.
• Erectiestoornissen: Tijdelijke problemen met het krijgen of behouden van een erectie kan een bijwerking zijn tijdens de werkzame periode van het geneesmiddel.
• “Comedown” effecten: Zoals angst, prikkelbaarheid, cognitieve vermoeidheid, gebrek aan motivatie, vertraagd denken en slapeloosheid.

Gezien deze mogelijke risico’s is het belangrijk voor gebruikers om gehydrateerd te blijven en hun dosering zorgvuldig in de gaten te houden.

Door gebruikers gemelde doseringen en effecten

Gebruikers van NM-2-AI melden dat de effecten variëren afhankelijk van de dosering, en ze delen de doseringen in in “drempel,” “licht,” “gewoon,” en “sterk”. Voor NM-2-AI wordt een drempeldosis beschouwd als hoger dan 50 mg, een lichte dosis varieert van 50 tot 100 mg, een gewone dosis is tussen de 100 en 150 mg, en een sterke dosis kan 150 tot 200 mg zijn. Voor 2AI verschillen de doseringen enigszins: een drempeldosis is 3 tot 5 mg, een lichte dosis is 5 tot 10 mg, een gewone dosis is 10 tot 20 mg en een sterke dosis is 20 tot 40 mg.

Hogere doseringen NM-2-AI, vooral die in de “sterke” categorie, zullen eerder leiden tot bijwerkingen. Gebruikers zeggen vaak dat NM-2-AI populair is op feestjes als alternatief voor MDAI. Omdat het stimulerende effecten geeft die vergelijkbaar zijn met klassieke amfetaminen zoals MDMA.

Het begin van deze effecten treedt meestal op binnen 30 tot 60 minuten na inname, en de duur van de effecten duurt 1 tot 4 uur. Gebruikers moeten echter voorzichtig zijn met mogelijke bijwerkingen, die hierboven worden besproken.

Om deze negatieve bijwerkingen te verminderen is het belangrijk om veel water te drinken en bij te houden hoeveel NM-2-AI je inneemt. NM-2-AI wordt vaak gebruikt in sociale omgevingen zoals feestjes vanwege de stimulerende effecten, maar de risico’s kennen is de sleutel tot veilig gebruik. Deze informatie is vooral nuttig voor mensen in de luxe en wellness sectoren, waar genieten van de ervaring terwijl je veilig blijft erg belangrijk is.

Metabolisme van NM2-AI: gebaseerd op onderzoek

In een onderzoek werd het metabolisme van N-methyl-2-aminoindaan (NM-2-AI) beoordeeld met behulp van zowel menselijke lever- als rattenurinemonsters. De onderzoekers gebruikten samengevoegde humane levermicrosomen (pHLMs), samengevoegde humane lever S9-fractie (pS9) en rattenurinemonsters na orale toediening van de verbindingen. Toen NM2-AI werd geïncubeerd met menselijke leverenzymen, onderging het hydroxylering, wat resulteerde in de vorming van hydroxylamine en verschillende diastereomeren, die spiegelbeeldige verbindingen zijn. Verdere tests met de S9-fractie van de menselijke lever toonden aan dat NM-2-AI voornamelijk een hydroxylamine produceerde. In de urine van ratten waren de metabolieten van NM-2-AI verschillende gehydroxyleerde vormen, die als sulfaten in de urine verschenen, behalve de hydroxylamine. Dit suggereert dat soortgelijke metabole patronen ook bij mensen kunnen voorkomen, waardoor het essentieel is om zowel de oorspronkelijke verbindingen als hun metabolieten te screenen tijdens het testen op drugs in de urine. Over het geheel genomen biedt het onderzoek waardevolle inzichten in de metabolische routes van NM-2-AI.

Gedragsstudies van NM-2-AI bij muizen

In een onderzoek gaven onderzoekers muizen verschillende doses NM-2-AI (1-100 mg/kg) om te zien hoe dit hun zintuigen en beweging beïnvloedde. Ze voerden verschillende tests uit, zoals het controleren van het gezichtsvermogen, het meten van de lichaamstemperatuur, het testen van de pijnrespons, het beoordelen van de grijpkracht en het evalueren van de algehele beweging. Ten eerste maakten hoge doses NM-2-AI het veel moeilijker voor de muizen om normaal te zien en te bewegen. Ze bewogen minder en hadden zwakkere spieren. Bovendien veroorzaakte NM-2-AI milde hallucinogene effecten, die werden bevestigd door tests die de sensorische informatieverwerking meten. Deze hogere doses maakten het moeilijk voor de muizen om sensorische informatie te verwerken, vergelijkbaar met de effecten van bekende hallucinogenen. Interessant genoeg verhoogde NM-2-AI de pijntolerantie van de muizen tijdens mechanische pijntesten, wat suggereert dat het pijnstillende eigenschappen zou kunnen hebben. Het veranderde hun reactie op hittepijn echter niet.

Farmacokinetische studies van NM-2-AI bij muizen

In een farmacokinetisch onderzoek maten onderzoekers de niveaus van NM-2-AI en zijn metabolieten in het bloed van muizen in de loop van de tijd. NM-2-AI bereikte zijn hoogste concentratie in het bloed 30 minuten na injectie. De belangrijkste metaboliet die werd gevonden was 2-aminoindaan (2AI), dat in de loop van de tijd toenam, wat aangeeft dat het enige tijd in de bloedbaan bleef. Na verloop van tijd nam de verhouding tussen 2AI en NM-2-AI toe, wat erop wijst dat NM-2-AI wordt afgebroken in 2AI. Dit suggereert dat 2AI een belangrijke rol zou kunnen spelen in de effecten van NM-2-AI. Daarom is het belangrijk om zowel NM-2-AI als zijn metaboliet 2AI te overwegen bij het evalueren van het effect van NM2-AI.

Gevaarlijke interacties/waarschuwingen

Veel psychoactieve stoffen die op zichzelf redelijk veilig zijn om te gebruiken, kunnen gevaarlijk en zelfs levensbedreigend worden in combinatie met bepaalde andere stoffen. Hier zijn enkele bekende gevaarlijke interacties, hoewel deze lijst mogelijk niet alle mogelijke risico’s bevat.

NM-2-AI combineren met andere stimulerende middelen kan bijzonder riskant zijn. Stimulerende middelen zoals NM-2-AI kunnen de hartslag en bloeddruk aanzienlijk verhogen, en wanneer ze gecombineerd worden met andere stimulerende middelen kunnen deze effecten gevaarlijke niveaus bereiken. Het mengen van NM-2-AI met 25x-NBOMe of 25x-NBOH verbindingen, die zeer stimulerend en fysiek belastend zijn, moet bijvoorbeeld strikt worden vermeden. Dergelijke combinaties kunnen leiden tot overmatige stimulatie, overbelasting van het hart, verhoogde bloeddruk, vaatvernauwing, paniekaanvallen, gedachtekronkels, toevallen en in extreme gevallen hartfalen.

Alcohol is een andere stof die niet gemengd mag worden met NM-2-AI. Stimulerende middelen kunnen de depressieve effecten van alcohol maskeren, wat kan leiden tot een toevallige overdosis. Wanneer de stimulerende effecten afnemen, kunnen de onopgeloste depressieve effecten black-outs en ernstige ademhalingsdepressie veroorzaken. Het is belangrijk om de inname van alcohol te beperken als je het combineert met een stimulerend middel.

Het combineren van NM-2-AI met DXM (dextromethorfan) is ook gevaarlijk vanwege de effecten van DXM op de heropname van serotonine en noradrenaline. Dit verhoogt het risico op paniekaanvallen, hypertensieve crisis of serotoninesyndroom, vooral wanneer het gecombineerd wordt met serotonineverwekkers zoals MDMA. De bloeddruk moet zorgvuldig worden gecontroleerd en zware lichamelijke activiteit moet worden vermeden.

Het mengen van NM-2-AI met MDMA kan de neurotoxische effecten van MDMA versterken en het risico op overmatige bloeddruk en hartklachten verhogen. Op dezelfde manier kan het combineren van NM-2-AI met MXE (methoxetamine) de bloeddruk en het risico op manie en psychose gevaarlijk verhogen. Het combineren van NM-2-AI met andere dissociatieven verhoogt ook het risico op waanideeën, manie en psychose.

Tramadol, dat de aanvalsdrempel verlaagt, kan het risico op aanvallen verder verhogen wanneer het gecombineerd wordt met stimulerende middelen zoals NM-2-AI. De combinatie van NM-2-AI met MAO-remmers (monoamine oxidase remmers) kan de niveaus van neurotransmitters zoals dopamine verhogen tot gevaarlijke of fatale niveaus. Voorbeelden van MAO-remmers zijn Syrische wijnruit, Banisteriopsis caapi en sommige antidepressiva. Tot slot kan het combineren van NM-2-AI met cocaïne het hart aanzienlijk belasten, waardoor het risico op ernstige cardiovasculaire problemen toeneemt.

Het is essentieel om onafhankelijk onderzoek te doen en voorzichtig te zijn met het combineren van stoffen om gevaarlijke interacties te voorkomen.